Asas prinsip demokrasi adalah pertarungan di antara pihak mana yang memiliki undi terbanyak. Hanya beberapa bulan selepas kekalahan PRU 14, kita dapat lihat segerombolan pihak lawan menyertai Pakatan Harapan. UMNO tak usah membuang masa berbincang dengan pelbagai pihak demi ‘survival’ parti tersebut. Terimalah hakikat dengan rela hati dan kerjalah dengan kuat untuk rakyat supaya mendapat kepercayaan semula.
Umum mengetahui bahawa 52 tahun DAP menjadi parti pembangkang. Namun kami mampu memberikan perkhidmatan baik kepada rakyat tanpa mengira bilangan kerusi di Parlimen atau DUN mana-mana negeri atau keupayaan kewangan. Selama ini UMNO cuba menimbulkan momokan bahawa Sdr. Lim Kit Siang adalah seorang rasis yang jahat khususnya kepada orang Melayu sekaligus menimbulkan naratif bahawa beliau ingin menjadi Perdana Menteri namun beliau tidak berminat untuk memasuki jemaah menteri dan cuma ingin menjadi ahli parlimen sahaja. Sekarang Ahli Parlimen Padang Rengas Nazri Aziz menyatakan sokongan UMNO kepada Datuk Seri Anwar Ibrahim sebagai Perdana Menteri bersama beberapa syarat. Siapakah Nazri untuk membuat syarat dengan bilangan Ahli Parlimen yang semakin mengecil?
Sebelum PRU ke 14 lagi perjanjian di antara parti-parti Pakatan Harapan telah dimuktamadkan bahawa Datuk Seri Anwar Ibrahim akan menjadi Perdana Menteri ke-8 pada tahun 2020 nanti. Sokongan dari PH sudah memadai. Kami tidak perlukan UMNO. Kami juga ingin menyatakan bahawa DAP tidak akan sesekali bekerjasama dengan UMNO. Kami tidak akan melupakan kesusahan yang
ditimbulkan oleh UMNO kepada parti DAP selama ini. Pengalaman ini hanya akan membuatkan parti DAP lebih kuat dan memastikan kami tidak mengikut jejak langkah UMNO. Adalah lebih baik jika UMNO mulai cerminkan diri sendiri dan insaf akan keburukan yang dilakukan sepanjang tempoh di tampuk kuasa. Jika tidak ingin sedar diri maka biarlah UMNO dikuburkan dengan sendiri.
(Muhammad Shakir Ameer ialah Naib Ketua Pemuda DAP Kebangsaan)
Tindakan empat Ahli Parlimen, dua Senator dan sembilan ADUN serta beberapa ketua bahagian UMNO Sabah pada hari Rabu telah mencetuskan gelombang di seluruh negara. Timbul persoalan sama ada sudah tiba musim lompat parti, kali ini dari UMNO ke parti-parti lain. Tapi persoalan paling penting bukanlah tentang UMNO, tapi Pakatan Harapan; sama ada ia telah hilang komitmen membanteras rasuah dan segala jenis salahguna kuasa yang telah semakin memburuk di zaman pentadbiran Najib sehinggakan Malaysia menjadi bahan ketawa dunia, dan dikutuk sebagai sebuah kleptokrasi global.
Atas sebab ini, kepimpinan Pakatan Harapan mesti memberi contoh bagi Malaysia Baharu untuk membuktikan komitmen kepada tujuan mengubah Malaysia daripada sebuah kleptokrasi global menjadi sebuah negara berintegriti tidak pernah luntur, setelah tujuh bulan keputusan bersejarah PRU ke-14 pada 9 Mei 2018. Ini sebabnya kenapa mana-mana parti dalam gabungan Pakatan Harapan tidak boleh melakukan sesuatu yang menjejaskan persepsi umum terhadap komitmen, stamina dan iltizamnya untuk mengubah Malaysia daripada sebuah kleptokrasi global ke arah sebuah negara berintegriti, suatu pencapaian yang belum berjaya dilakukan mana-mana negara di dunia. Baru-baru ini, majlis anugerah International Anti-Corruption Excellence Award yang ketiga anjuran Sheikh Tamin Hamad Al-Thani dari Qatar telah diadakan di Malaysia, dan Perdana Menteri Dr Mahathir Mohamad dijemput sebagai tetamu kehormat.
Ini jauh berbeza dengan persidangan International Anti-Corruption Conference (IACC) ke-16 yang dianjurkan di Putrajaya pada September 2015 – di mana seorang demi seorang pemidato antarabangsa telah mengutuk Malaysia dalam hal skandal 1MDB. Presiden Transparency International, Jose Ugaz membuka tirai IACC ke-16 dengan serangan ke atas skandal 1MDB, sambil mendesak kejujuran dan integriti daripada pentadbiran Najib, meminta beliau mengembalikan keyakinan dan kepercayaan dengan menjawab persoalan mengenai wang berjumlah US$700 juta di dalam akaun peribadinya – 1) siapa yang membuat bayaran itu dan kenapa, serta 2) ke mana wang itu pergi. Ini diikuti pada hari berikutnya oleh pengasas bersama TI yang juga bekas penasihat Najib dalam hal-ehwal anti-rasuah, Michael J. Hershman, yang memberitahu Najib supaya berlaku jujur tentang ‘derma’ berjumlah RM2.6 bilion yang diterimanya.
Pada hari terakhir IACC, pengarah eksekutif Global Investigative Journalism Network, David Kaplan berkata bahawa mereka yang cuba menyembunyikan hal terbabit adalah terpisah daripada realiti dan kerajaan tidak boleh menyembunyikan maklumat tentang RM2.6 bilion yang dimasukkan ke akaun peribadi Najib di zaman digital ini. Setiausaha Agung Amnesty International, Salil Shetty pula bertanya sama ada RM2.6 bilion di dalam akaun peribadi Najib boleh dianggap sebagai “grand corruption”. Pengarah Urusan Transparency International, Cobus De Swardt pula memberi amaran bahawa dalam ketiadaan jawapan mahupun siasatan bebas, ‘syakwasangka bahawa rasuah, ketidakpercayaan dan andaian melampaui undang-undang akan menguasai’. Pengerusi gabungan UN Convention Against Corruption (UNCAC), Manzoor Hasan pula mahu Najib meletakkan jawatan sebagai perdana menteri bagi memberi laluan kepada siasatan ke atas derma RM2.6 bilion, tanpa sebarang gangguan.
Ketika Indeks Persepsi Rasuah Transparency International diperkenalkan pada tahun 1995, Malaysia berada di tangga ke-23 daripada 41 negara, atau negara kenam tertinggi di rantau Asia Pasifik selepas New Zealand -1, Singapura -3, Australia – 7, Hong Kong -17, dan Jepun – 20; dengan skor CPI 5.28. (10, sangat bersih, 0, sangat korup). Qatar hanya tersenarai buat pertama kali dalam CPI tersebut pada tahun 2003, pada tangga ke-32 daripada 177 negara dengan skor 5.6, manakala Malaysia berada di kedudukan 37 dengan skor 5.2. Dalam tempoh sembilan tahun Najib menjadi perdana menteri dari 2009 hingga 2018, jurang antara kedudukan dan skor berbanding Qatar dalam siri CPI ini melebar daripada kedudukan Qatar di tangga ke-22 dengan skor 7.0 pada tahun 2009 ke tangga ke-29 dengan skor 63/100 pada tahun 2017; berbanding Malaysia yang berada di tangga ke 56 dengan skor 4.5 pada tahun 2003 ke kedudukan nombor 62 dengan skor 47/100 pada tahun 2017.
Malah, di bawah pentadbiran sembilan tahun Najib, Malaysia bukan sahaja lebih korup di bawah dua mantan perdana menteri Mahathir dan dan Tun Abdullah Ahmad Badawi, bahkan juga mendapat ‘penghormatan’ sebagai satu-satunya negara Asia Pasifik yang menjunam kedudukan dan markah CPI-nya sejak siri tersebut diperkenalkan pada 1995. Cabaran terbesar negara ialah untuk mengubah Malaysia daripada sebuah kleptokrasi global menjadi negara contoh yang berintegriti, atau menduduki tangga 45 teratas daripada 180 negara. Saya mengharapkan Malaysia dapat menambahbaik skor dan kedudukan dalam CPI 2018 apabila ia diterbitkan dalam masa sebulan lagi, tetapi ia tidaklah begitu substansial kerana kita hanya bermula pada separuh masa kedua tahun ini dari segi usaha membanteras rasuah selepas keputusan bersejarah PRu ke-14 pada 9 Mei lalu.
Tetapi saya pastinya mengharapkan kemajuan yang substansial dari segi kedudukan dan skor pada CPI 2019 dan seterusnya, apabila program anti-rasuah kerajaan Pakatan Harapan benar-benar memberi kesan. Bagaimanapun, semua kemajuan dalam usaha anti-rasuah ini akan terbatal dan terjejas sekiranya kepimpinan politik sedia ada gagal menunjukkan komitmen kepada tujuan mengubah Malaysia daripada sebuah kleptokrasi global menjadi sebuah negara contoh yang berintegriti, seperti dalam hal keluarnya beramai-ramai Ahli Parlimen, ADUN dan Ketua Bahagian UMNO yang kemudian masuk berjemaah ke dalam Pakatan Harapan, walaupun merekalah sebenarnya yang mesti bertanggungjawab ke atas nasib Malaysia menjadi sebuah kleptokrasi global akibat sokongan membuta-tuli terhadap kleptokrasi Najib dan juga skandal berterusan 1MDB.
40 tahun lalu, pada 21 Mac 1978, saya mengemukakan rang undang-undang persendirian yang diberi nama Akta Ahli-ahli Parlimen (Pencegahan Memaling Tadah) 1978, bagi memastikan integriti politik Ahli Parlimen, yang menuntut seorang Ahli Parlimen mengosongkan kerusinya dalam tempoh 30 hari dan memberi laluan kepada pilihanraya kecil sekiranya beliau meletakkan jawatan atau dibuang daripada parti yang memberi tiket untuknya bertanding. Saya memberitahu Parlimen bahawa undang-undang sedemikian adalah penting bagi memastikan integriti politik wakil-wakil rakyat yang dilantik, serta bagi menghalang rasuah politik. Dalam ucapan memperkenalkan rang undang-undang ini, saya menyebut:
“Apa yang menjijikkan rakyat Malaysia ialah apabila mereka melihat Ahli-ahli Parlimen atau Wakil Rakyat yang dipilih atas nama sesuatu partai mengkhianati partai tersebut serta juga kepercayaan rakyat dengan menukar parti. Mereka ini tidak beza dari ‘con-men’. Amalan-amalan seperti ini merendahkan politik dan hanya menguatkan pendapat umum yang ‘politik adalah kotor’ bilamana orang-orang yang kotorlah yang mengambil bahagian dalam politik untuk membuatkan politik kotor. “Perkara defection yang dilakukan oleh Ahli-ahli Parlimen daripada parti atas nama mana ia dipilih pada asalnya adalah tidak senonoh dan tidak beretika kerana mereka ini dipilih bukan kerana sifat-sifat peribadi mereka tetapi kerana parti yang mereka mewakili dan amalan-amalan seumpama ini juga membolehkan ahli-ahli politik yang terpilih dibeli dan dijual seolah-olah mereka ini berada di pasar.
“Jika sekiranya seorang Ahli Parlimen yang dipilih meletak jawatan atau disingkirkan daripada partai atas nama mana ia dipilih pada asalnya, maka beliau hendaklah mengosongkan kerusinya dan mengakibatkan satu pilihanraya kecil diadakan. Jika perletakan jawatan atau penyingkiran itu disebabkan oleh sesuatu prinsip politik yang mendapat sokongan orang ramai, maka Ahli Parlimen berkenaan tidak patut ragu-ragu yang beliau tidak akan dipilih sekali lagi dalam satu pilihanraya kecil.” Saya berpegang teguh kepada prinsip di sebalik RUU yang saya perkenalkan di Parlimen 40 tahun lalu. Namun, bukan sahaja tidak wujud undang-undang anti-lompat parti di Malaysia, malah terdapat peruntukan perlembagaan bahawa sekiranya seorang Ahli Parlimen atau ADUN meletakkan jawatan untuk sebarang sebab, beliau tidak boleh bertanding semula – suatu pindaan perlembagaan yang saya bantah di zaman 90’an.
Harus ada undang-undang anti-lompat parti di Malaysia, namun sehingga wujud undang-undang sedemikian, kepimpinan politik tidak kira kerajaan atau pembangkang, harus menunjukkan contoh integriti politik bagi memastikan sebarang tindakan berpaling tadah oleh mana-mana wakil rakyat bukanlah dilakukan dengan alasan peribadi atau oportunistik, yang akan menimbulkan persoalan integriti. Adakah semua Ahli Parlimen, ADUN dan pimpinan politik di Sabah yang telah meninggalkan UMNO untuk menjadi wakil rakyat bebas bersedia untuk memohon maaf secara terbukan daripada rakyat Malaysia bagi menebus kesalahan mereka menyokong Najib dan skandal 1MDB sepanjang beberapa tahun lalu, dan adakah mereka bersedia mengaku untuk menyokong semua usaha untuk mengubah Malaysia daripada sebuah kleptokrasi global menjadi sebuah negara contoh berintegriti sebelum memohon untuk menyertai mana-mana parti Pakatan Harapan?
Gabungan Pakatan Harapan tidak patut membenarkan mana-mana bekas pemimpin UMNO untuk menyertai parti komponennya sehinggalah mereka telah menebus kesalahan mereka menyokong Najib dan skandal 1MDB untuk beberapa tahun lampau, bersekali dengan ikrar terbuka bahawa mereka kini menyokong tujuan mengubah negara daripada sebuah kleptokrasi global menjadi sebuah negara contoh berintegriti. Sabah telah menghasilkan tiga orang tokoh yang menyokong Najib serta skandal 1MDB selepas “Week of Long Knives” yang berakhir pada Julai 2015 apabila Najib memecat timbalannya, Tan Sri Muhyiddin Yassin dan Peguam Negara Tan Sri Gani Patail, serta membuang mereka yang berpengaruh dari pasukan polis, SPRM, Bank Negara dan PAC di Parlimen yang mungkin mahu menyiasat skandal 1MDB – dua daripada mereka terlibat meninggalkan UMNO Sabah pada hari Rabu lalu.
Dua tokoh ini adalah dua menteri kanan Najib, Datuk Salleh Keruak dan Speaker 1MDB, Tan Sri Pandikar Amin Mulia. Yang ketiga, Datuk Seri Abdul Rahman Dahlan, tidak terlibat meninggalkan parti, walaupun beliau bersyarah panjang tentang bagaimana tiadanya hala tuju parti berikutan kekalahan besar UMNO dalam PRU 9 Mei adalah penyebab wakil-wakil rakyat UMNO Sabah keluar parti beramai-ramai. Adakah Rahman Dahlan bersedia untuk menunjukkan hala tuju kepada UMNO dengan mengutuk tindakan Najib Razak berhubung skandal 1MDB yang telah memalukan nama Malaysia dengan gelaran kleptokrasi global, terutamanya setelah beliau memberitahu dunia pada September 2016 bahawa ‘MO1’ yang disebut dalam tindakan undang-undang kleptokratsi Jabatan Kehakiman Amerika untuk melucuthak aset bernilai US$1.7 bilion terkait 1MDB itu adalah tidak lain, Najib sendiri?
UMNO hilang arah tuju kerana ia hilang kompas moral, dan tidak ada seorang pun, meskipun selepas kekalahan UMNO pada Pilihan Raya Umum ke-14, berani untuk menyatakan bahawa Najib dan kleptokrasi 1MDB yang dicetuskannya adalah penyebab utama kemusnahan UMNO. Adakah Salleh dan Pandikar akan bebas daripada kesalahan menyokong Najib dan skandal 1MDB, dan lebih penting lagi, kehinaan negara dicela dunia antarabangsa sebagai sebuah kleptokrasi global, hanya dengan keluar meninggalkan UMNO dan kemudian menyertai parti Pakatan Harapan? Saya telah berada di Parlimen sejak 1969, kecuali untuk satu tempoh antara 1999-2004, tetapi saya tidak pernah merasa begitu malu menjadi Ahli Parlimen dalam sidang ketigabelas dari 2013 hingga 2018, kerana Parlimen Ketigabelas menjadi Parlimen 1MDB, dengan Speaker 1MDB.
Saya digantung dua kali selama enam bulan dalam Parlimen Ketigabelas kerana mahu menyiasat skandal 1MDB, dan pada hari-hari terakhir Parlimen Ketigabelas, saya dianggap sebagai ‘hantu’ oleh Speaker 1MDB apabila beliau memutuskan untuk tidak melihat kehadiran saya di Parlimen! Malaysia Baharu yang ingin kita bangunkan dalam tempoh 10 ke 20 tahun lagi mestilah menjadi sebuah negara yang mempunyai toleransi sifar terhadap rasuah. Adakah Pandikar, Salleh dan Abdul Rahman mampu mencapai standard ini? – Roketkini.com
Atas dasar prihatin terhadap rakyat yang terbeban dengan kos sara hidup, kerajaan Pakatan Harapan hari ini bersetuju untuk membekukan kenaikan kadar tol bagi semua kelas kenderaan di 21 lebuh raya seluruh negara untuk tahun hadapan. Menteri Kewangan Lim Guan Eng berkata, ia adalah sebahagian daripada penambahbaikan kepada pengumuman Belanjawan 2019 yang hanya membekukan kenaikan kadar tol di lebuh raya dalam bandar sahaja. Pembekuan kadar tol bagi bas turut dilaksanakan di lapan lebuh raya berasingan.
Sebelum ini kerajaan telah mengumumkan pemansuhan tol motosikal di Jambatan Pulau Pinang dan Jambatan Sultan Abdul Halim Mu’adzam Shah serta di Lebuh Raya Laluan Kedua di Johor bermula 1 Januari 2019. Menurut beliau, langkah untuk memanfaatkan rakyat itu akan melibatkan bayaran pampasan berjumlah RM972.75 kepada syarikat konsesi lebuh raya. “Pembekuan komprehensif ini adalah berasaskan kepada tanggungjawab Kerajaan Persekutuan pimpinan Pakatan Harapan untuk meringankan beban sara hidup yang dipikul oleh rakyat Malaysia,” ujarnya dalam kenyataan hari ini.
I was informed of a FaceBook post about me on the FaceBook of Tan Sri Clement Hii, as follows: “FOR A BETTER MALAYSIA, HE NEVER GAVE UP.” “He got agitated when I mentioned people might see DAP as another MCA if it didn’t continue to push for its reform agenda now that it’s part of the ruling coalition. That’s vintage Lim Kit Siang – he won’t want anything to do with the previous regime which he sees as kleptocratic and spineless. I first met him in the 70s when I was a budding journalist, and many decades later, I find that he hasn’t wavered in his fight for a better and fairer country.
“Lesser mortals would have given up – Kit Siang spoke up persistently against corruption and other wrongs, was consistently persecuted and twice jailed during his 50 years in the opposition. The DAP advisor declined to join Tun Dr. Mahathir’s cabinet, to give way to the younger leaders. If previous mudslingings were to be believed, he would have been appointed PM by now, and gotten a bilion ringgit bribe, Truth be told, Malaysians have a lot to thank this gentleman for making the dawn of a New Malaysia possible.” I thank Clement Hii for the compliment, but it bears emphasizing that the DAP has no intention and will never become MCA2. There are many reasons why DAP will never become MCA2, but I will cite only five:
Firstly, DAP is a multi-racial party dedicated to the wellbeing and welfare of all races to be found in Malaysia, and not mono-ethnic as in the case of MCA. We represent all Malaysians, whether Chinese, Malays, Indians, Kadazans, Ibans or Orang Asli while the MCA represents or claims to represent only the Chinese in Malaysia. Secondly, DAP leaders fight for the rights and interests of all racial groups so long as they are Malaysians, while MCA fights or claims to fight for the rights and interests of only the Chinese in Malaysia. This is why DAP Secretary-General and currently the Finance Minister, Lim Guan Eng, sacrificed his political rights in the defence of the rights and dignity of an underaged Malay girl in the nineties, when he was disqualified as a Member of Parliament and jailed in Kajang Prison for a year and disenfranchised of his right to vote and to hold elective for five years. Lim Guan Eng is the only case of a Malaysian political leader who had crossed racial and religious lines to sacrifice himself.
Third reason is DAP want its leaders and members to be in politics to serve the nation and not to serve themselves, whether for wealth, titles or position. The fourth reason is DAP leaders are in government because we can play an important role to build a New Malaysia and save Malaysia from becoming a sham democracy, a kakistocracy, a failed state and a global kleptocracy. DAP leaders, whether in government or outside, will have no hesitation in leaving the coalition government if the objective of a New Malaysia is abandoned. DAP leaders will never be as spineless as MCA leaders.
Lastly, DAP politics of multi-racialism is the only way to build a united and successful Malaysia, for the continuation of the politics of mono-ethnicity can never unite a plural Malaysia.
